NAJPIĘKNIEJSZE BYLINY OGRODOWE: bodziszki korzeniasty i łąkowy

Maj jest czasem bodziszków,
choć można je spotkać też w czerwcu.
Korzeniasty 'Czakor" ładnie radzi sobie 

w słońcu i w półcieniu... 

choć im mniej słońca, 

tym mniej intensywnie różowych kwiatuszków.

Jest wręcz samoobsługowy - 

łatwo tworzy dywany, 

nie ma szkodników 

i  nie wymarza. 

Wytrzymuje nawet pod orzechami.

Lubi suche podłoże.

Mój mieszka pod krzakami bzu.

Miejsce nie jest łatwe, ale daje radę. 

Żeby trzymać w ryzach Jego Ekspansywną Mość 

odcinam łodygi z rozrośniętej kępy. 

Bodziszek łąkowy jest od niego większy - wyrasta do 50 cm. 

Kępy tworzą nastrój naturalistyczny.

Bardzo efektowne, niebieskofioletowe kwiaty mojej "Mrs. Kendall Clark" 

mają wielkość nawet 5 cm.

Dobrze czuje się w półcieniu, na nieco wilgotnych, 

przeciętnych glebach. 

Akceptuje luźne, dość suche podłoże. 

W ubogim, piaszczystym ogródku 

przy bzach czuje się wprost znakomicie :)

Pokryte leciutkim meszkiem, szarawe liście bodziszka łąkowego 

z czasem drewnieją u podstawy. 

Blaszki o głęboko powcinanych klapach jesienią przebarwiają się na złotopomarańczowo, czerwonawo. Ciemnozielone koroneczki są niemal tęczowe :) 

Bodziszki łąkowe lubią być przycinane /inaczej się pokładają/.

Przycinam liście nisko - kilka centymetrów nad ziemią. 

Szybko odtwarza ładne, zwarte kępy i ponownie kwitnie :)

Bodziszki się mnożą z sadzonek zielnych  - zarówno przed jak i po kwitnieniu.

Szybko pokrywają suche, cieniste miejsca ogrodu, 

także te wśród drzew. Ładnie wyglądają przed szpalerami krzewów.

Bodziszka łatwo spotkać na spacerze  - z krótkich, mocnych kłaczy wyrasta w rowach i przy brzegach dróg.